Hoxe estamos aquí de novo para falar de libros cun auténtico apaixonado da lectura e, en concreto, do ensaio histórico e filosófico: o noso compañeiro Vicente Veiga, profesor de Educación Física no Fogar e verdadeiro referente dentro do deporte coruñés. Aquí vos deixamos con el:
1.O libro da túa
infancia…
Sempre me gustou ler, pero os primeiros libros que me
deixaron un pouso foron xa na miña adolescencia inicial, con doce, trece ou
catorce anos. Citaría especialmente nesa idade tres:
-A illa misteriosa (Julio Verne) : lino nos estudos do
internado do Hogar (que duraban hora e media). A historia de como chegaban
aqueles homes nun globo a unha illa e como eran capaces de sobrevivir fixo que
a literatura fose para min definitivamente o modo de coñecemento.
-Juan Salvador Gaviota (Richard Bach): foi un libro que gañei
en primeiro de BUP nun concurso de relatos. Era parte dun lote de libros por
quedar primeiro. A historia daquela gaivota que racha co ordinario para tratar
de acadar o extraordinario e a sensación de que construir a túa propia
identidade é imprescindible, foi o que me enganchou definitivamente dese libro.
Pasaron xa moitos anos, pero aínda lembro algunhas pasaxes do mesmo.
-Viaje a la Alcarria (Camilo J. Cela): pereceume un libro de
lectura sinxela, moi doado de entender e que me trasladaba en moitas cousas á miña propia vivencia en Malpica, á miña vila.
2.Cales son os xéneros
que máis che fan desfrutar?
A min encántame a historia e todo o que ten que ver cos
movementos sociais e a filosofía como modo de comprender a realidade. O
coñecemento é un instrumento para poder transformar o mundo no que vivimos.
Esas son as lecturas que máis me gustan e interesan. E naturalmente todo o que
ten que ver ca ciencia e as áreas de coñecemento da miña profesión.
3.Se puideses coñecer a
un escritor ou escritora, a quen escollerías?
Non teño especial interés en coñecer a personalidades. Non sinto
esa necesidade de fotografarme ou ter un autógrafo de xente moi coñecida. En
realidade interésanme as declaracións ou as ideas, como punto de partida do
coñecemento e do debate. Así que non podo contestar a esta pregunta.
4.O teu libro favorito…
Citaría catro:
-El Quijote (Cervantes)
-La República Española y la Guerra Civil (G. Jackson)
-Sempre en Galiza (Castelao)
-Cinco horas con Mario (M. Delibes)
5.Se tiveses o poder de
converterte nunha personaxe literaria, cal elixirías?
Non me sinto especialmente identificado con ningunha destas
personaxes. Desde sempre tendo a velos desde unha posición externa e polo tanto
un pouco crítica.
6.Unha obra para tremer
de medo…
Teño claro que a literatura (coma o cine) de medo ou terror
non é a miña favorita. En realidade non me gusta nada.
7.Un libro para escachar co riso…
Obviamente El Quijote, que é unha escola da vida. Ten pasaxes
absolutamente xeniais, tanto para rir como para ver as dificultades e as
miserias da vida. Pero sempre hai esperanza e posibilidades de superar os
atrancos.
8.Que supón para ti a
lectura dun libro?
A capacidade de avanzar en coñecemento.
9.Lectura en papel ou
dixital?
Aínda que utilizo moitísimo internet para a procura de
información e lecturas, se podo prefiro o papel. Paréceme una lectura máis
auténtica
10.Para despedirnos,
uns versos ou un pequeno fragmento que leras nalgún libro e que che gustase
especialmente:
“ non me gusta o
traballo, a ninguén lle gusta; pero gústame que no traballo teña a ocasión de
descubrirme a min mesmo” (J. Conrad, El corazón de las tinieblas).
A min si que me gusta moito traballar. Non comparto a
primeira parte, pero a conclusión é unha reflexión que comparto e lembro cada
día.
No hay comentarios:
Publicar un comentario