Hai uns días tivemos o pracer de desfrutar dunha visita moi especial, a de Paquita, avoa de Adrián, alumno de 1ºC de Primaria. Paquita regalounos un encontro no que nos levou de viaxe até os anos da súa infancia. Con ela lembramos como era a súa escola, como eran os (poucos) xoguetes da época e como transcorría a vida dun neno neses días. Escoitándoa démonos conta de que antes ir á escola era un luxo e de que moitos nenos tiñan que deixar moi pronto o colexio para axudar na casa, para coidar dos irmáns máis pequenos, para colaborar nos traballos do campo ou co gando, etc.
Paquita tamén nos falou da aventura da emigración: da dureza de deixar atrás á familia, do que significa chegar a un país no que non coñeces o idioma, e dos anos pasados traballando nunha empresa de construción de bicicletas. Experiencias difíciles contadas con agarimo e con emoción.
Escoitar a Paquita é escoitar leccións de vida, por iso queremos darlle as grazas: grazas por ensinarnos tantas cousas e por facelo con tanto cariño. Foi un auténtico pracer compartir ese momentiño xuntos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario