HOXE FALAMOS DE LIBROS CON... CARLOS MEDRANO

Estamos outra vez aquí cunha nova xeira de recomendacións lectoras, nesta ocasión a cargo de Carlos Medrano, docente de Lingua Galega e Literatura na ESO e de Inglés en Primaria no noso colexio. Sen dúbida desfrutaredes co percorrido lector que Carlos nos propón a seguir. Un auténtico apaixonado da literatura que deixa ben ás claras o seu amor polos libros nas súas respostas ás cuestións que lle achegamos. Aquí vos deixamos con el:

1.O libro da túa infancia…

O primeiro libro que me marcou foi Miguel Strogoff, de Xules Verne. Regaláronmo cando debía ter 9 ou 10 anos e lembro que pasei días enganchado ás aventuras do correo do Tsar, que debía atravesar Siberia para avisar da invasión dos tártaros. Nunca antes lera un libro de aventuras e Verne foi unha grande elección como agasallo. Sen dúbida!

 

 2.Cales son os xéneros que máis che fan desfrutar? 

Depende moito do momento, ás veces préstame ler algo policíaco ou de aventuras. Tamén me encanta ler cómics. Outras prefiro algo de ensaio. Os libros penso que son como a música ou a comida: hai moitas opcións e cambiar e probar cousas diferentes é o mellor.

 

3.Se puideses coñecer a un escritor ou escritora, a quen escollerías? 

Sen dúbida, gustariame coñecer escritores galegos do noso pasado. Algún xograr ou trobador medieval como Martín Codax. Ou como non, Rosalía de Castro. Saber como era a súa vida, as súas motivacións… Espértame moita curiosidade coñecer épocas tan diferentes ás actuais.

 

4. O teu libro favorito… 

Difícil elección. Se cadra, por dicir algo,  os libros de relatos do escritor arxentino Jorge Luís Borges, como Ficciones, El Aleph ou El libro de arena. Algúns dos contos que conteñen, como «El libro de arena», para min son fascinantes, e verdadeiras obras mestras.

Esta é una lectura da miña mocidade, unha época en que devoraba autores iberoamericanos.

 

5.Se tiveses o poder de converterte nunha personaxe literaria, cal elixirías? 

Pois xa postos, por variar, vou sacar a miña vea «friki» de lector de cómics Marvel. Obviamente, un superheroe. Non sei, moitos dos creados por Stan Lee e Jack Kirby me valerían, sobre todo se teñen un punto de «mala uva». Cáenme ben Ollo de Falcón, Magneto, Wolverine…

 

6.Unha obra para tremer de medo… 

Unha das obras do xénero fantástico e de terror que máis me impactaron foron As Aventuras de Arthur Gordon Pym, de Edgard Allan Poe. Conta a viaxe chea de penalidades do buque Jane Guy, de Liverpool, polo mar Antártico. O protagonista, o mozo Arthur, é un dos poucos sobreviventes e acaba adentrándose no descoñecido canto máis viaxa ao sur. Resultoume desacougante, especialmente nos últimos capítulos.

7.Un libro para escachar co riso… 

Pois agora vénme á cabeza calquera cómic de Astérix. Un título en concreto podería ser A Cizaña. Para derrotar á irredutible aldea gala, Xulio César renuncia á fórza militar e decide envíar un «infiltrado», Tullius Detritus, un romano cun don innato para malmeter e sementar a discordia. Páxina a páxina, un esmendréllase vendo a malicia de Detritus e as broncas que xera entre os pobres galos.

 

8.Que supón para ti a lectura dun libro?

Supoño que o mesmo que para moitos. Un tempo de desconexión, que tanta falta fai. Unha forma de viaxar sen moverte do asento. Unha xeito de recrear ideas e mundos na nosa mente. Case un acto de rebeldía na era de Twitter, Tic-Toc e YouTube.

 

9.Lectura en papel ou dixital?

Nunca lin un libro dixital. As lecturas en pantalla que fago, como as que facemos case todos, son pescudando algo en Internet ou consultando prensa en liña, por exemplo. De todos os xeitos, a iso non lle chamaría, en propiedade, lectura. O proceso pausado e reflexivo de lectura para min só se dá en papel, tanto de libros como de prensa. Non dependes da rede eléctrica, nin da wifi, nin cansas tanto a vista… Un libro non se rompe se cae, podes levalo a onde queiras… Creo que o invento de Gutemberg, o libro impreso, non foi superado tecnoloxicamente e aínda lle queda moito.

10.Para despedirnos, uns versos ou un pequeno fragmento que leras nalgún libro e que che gustase especialmente:

Vai unha frase de Jorge Luís Borges, como dixen, un dos meus autores preferidos: «Que outros fachendeen das páxinas que escribiron; eu estou orgulloso das que lin».