“Conseguín que o meu soño fose o meu traballo”
Francisco Javier Garrido García fálanos sobre o seu traballo, que neste caso trata sobre a Mariña, e tamén da súa infancia.
LAURA GARRIDO GARCÍA (1º ESO E)
Cal sería o
traballo dos seus soños e por que?
Teño a sorte de facer o traballo que sempre quixen,
porque dende pequeno quería estar no exército. Paréceme un traballo moi
interesante que me permite viaxar, aprender cousas, axudar...
Que quixo ser cando
era pequeno? Se estivese traballando agora no que quería ser de neno, gustaríalle
máis que o seu traballo actual?
De pequeno quería ser militar. Conseguín que o meu soño
fose o meu traballo.
Que foi o máis
difícil que tivo que facer no seu traballo? Conseguiu facelo?
No meu traballo houbo momentos moi complicados. Ás veces
naveguei con moi mal tempo e é moi difícil seguir facendo o meu traballo nun
ambiente incómodo, con frío, moito movemento e escuridade. Ao final todo
funcionou ben e conseguimos facer o que tiñamos que facer nestas difíciles
condicións.
Que foi o mellor
que lle pasou no traballo?
O mellor que me pasou no meu traballo foi durante o
terceiro ano da carreira no que fixemos prácticas a bordo dun buque de
adestramento chamado Juan Sebastián de Elcano. Durante este ano viaxamos ao
redor do mundo e coñecemos outros países e costumes. Cando volvimos a España
entramos no porto da Coruña e alí coñecín a miña muller.
Onde estudou, que
estudou e cantos anos estivo estudando?
Estudei en moitos lugares. Cando era pequeno estudaba en
Salamanca, no colexio Calasanz. Despois estudei dous anos en Madrid
preparándome para ingresar na Escola Naval Militar. Despois de aprobar a
oposición, estudei cinco anos en Pontevedra. Aínda hoxe sigo estudando: ás
veces aprendo idiomas e outras cousas sobre o meu traballo, etc.
Ten algunha
anécdota da súa mocidade?
Teño moitas anécdotas da miña mocidade. Unha que podería
compartir contigo é cando estaba nos exploradores que me pasaron moitas cousas.
Lembro unha vez que andabamos subindo por unha montaña e deixei caer unha
cantina. Un amigo meu correu detrás dela. Os dous baixaban polo lado da montaña
e case acabaron caendo dun penedo. Agora rimos moito pero levamos un gran
susto.
Lévase mal con
alguén no traballo? Por que?
Nunca me levei mal con ninguén no meu traballo. Creo que
o traballo que fago é afortunado e no que é moi importante convivir con outras
persoas, coas que pasas moito tempo e que se converten nunha segunda familia.
Cambiaría algo do seu
pasado?
A verdade é que non cambiaría nada no meu pasado. Creo
que hai cousas boas e outras non tan boas, pero aprendemos algo de todas elas.
As cousas boas serven para recordarnos ser felices e as cousas malas que
debemos evitar ou que nos servirán para afrontar outros problemas no futuro.
Se agora puidese
escoller outro traballo, cal elixiría e por que?
Como dixen ao principio, a verdade é que sempre quixen
estar no exército. Aínda que ser mariñeiro ás veces é un pouco difícil xa que
teño que estar separado da miña familia durante moito tempo.
Ten medo de algo,
a que e por que?
A verdade é que teño medo de moitas cousas. Pero non teño
medo dos leóns, nin das serpes, nin das arañas, nin da escuridade, nin das
alturas, nin da velocidade, nin das atraccións do parque... Temo que lles pase
algo aos meus fillos ou que necesiten algo de min e non estar alí e que a miña
familia estea triste. Ese é o meu maior medo. Son o mellor que teño.
Preciosa entrevista Laura, refleja muy bien la personalidad de tu padre y además en gallego, yo no soy juez para esta lengua pero...muchas felicidades por lo que has aprendido en tan poco tiempo en Galicia. Te quiero mucho mucho.
ResponderEliminarPreciosa entrevista Laura, refleja muy bien la personalidad de tu padre y además en gallego, yo no soy juez para esta lengua pero...muchas felicidades por lo que has aprendido en tan poco tiempo en Galicia. Te quiero mucho mucho.
ResponderEliminar